راهنمای خرید پیست دویدن مدرسه: آنچه مدیران و مربیان باید بدانند

انتخاب مسیر لاستیکی مناسب برای مدرسه شما فقط انتخاب یک رنگ نیست. اگر اشتباه کنید، ممکن است با سطوح ترک خورده، خطرات ایمنی یا تعمیرات پرهزینه در عرض چند سال مواجه شوید. با مشاهده مسیرهای عالی و پروژه‌های ناموفق، نکات عملی را به اشتراک می‌گذارم تا به شما در انتخاب هوشمندانه کمک کنم.

یک مسیر خوب یک تکه واحد از ماده نیست. آن را مانند یک ساندویچ تصور کنید:

این اساس است.

ارزان‌تر در ابتدا، اما باید برای بیش از 30 روز قبل از قرار دادن لاستیک درمان شود. اگر عجله کنید، گازهای محبوس می‌توانند حباب بزنند و سطح را خراب کنند. اطمینان حاصل کنید که شیب تخلیه به طور کامل (1-2%) باشد.

بیشتر بادوام و پایدار، اما هزینه بیشتری دارد. نیاز به درزهای کنترلی پر شده با درزگیر انعطاف‌پذیر خاص دارد تا از ایجاد ترک‌های قابل مشاهده در لاستیک جلوگیری کند.

 پایه باید با لیزر تراز شود. حتی فرورفتگی‌های کوچک به چاله تبدیل می‌شوند؛ برآمدگی‌ها باعث سایش زودرس می‌شوند.

این لایه چسبنده، دانه‌های لاستیکی را به پایه متصل می‌کند. چسب ارزان = لایه‌لایه شدن (لاستیک جدا شدن). تقاضای چسب پلی اورتان با کیفیت بالا و مرطوب‌پخته شده که تحت راهنمایی‌های دقیق رطوبت/دما اعمال می‌شود.

دو نوع اصلی:

رول‌های ساخته شده در کارخانه (مانند فرش). نصب سریع‌تر، ضخامت بسیار یکنواخت. بهترین برای خطوط رقابتی دقیق (نشان‌گذاری خطوط یکپارچه). هزینه اولیه بالاتر، اما متغیرهای نصب کمتری.

پلی اورتان مایع مخلوط با دانه‌های لاستیک EPDM در محل ریخته می‌شود. سطحی بدون درز ایجاد می‌کند. احساس نرمی بیشتری را ارائه می‌دهد. نیاز به نصاب‌های با مهارت بالا دارد. کیفیت به شدت بر اساس نسبت‌های مخلوط و کارایی متفاوت است.

گرانول‌ها در لایه سطحی بیشترین تأثیر را بر عملکرد و طول عمر دارند.

مقاومت عالی در برابر UV (رنگ برای سال‌ها روشن باقی می‌ماند)، بسیار بادوام، کشش خوب، انتخاب‌های رنگی گسترده.

بالاترین هزینه. پیست‌های EPDM خالص از بالاترین کیفیت هستند.

اندازه و رنگ یکنواخت دانه‌ها. از مخلوط کردن EPDM بازیافتی خودداری کنید - زیرا سریع‌تر تجزیه می‌شود.

سطحی بسیار مقاوم و کمی نرم ایجاد می‌کند که مورد پسند بسیاری از ورزشکاران است. بازگشت انرژی عالی. دانه‌ها را به طور محکم به هم متصل می‌کند.

بیشتر به دما/رطوبت نصب حساس است. ممکن است در گرما کمی "چسبناک‌تر" احساس شود. نیاز به مخلوط کردن/ریختن حرفه‌ای دارد.

ارزان‌ترین گزینه. اغلب از لاستیک‌های بازیافتی ساخته می‌شود. بالشتک پایه‌ای را فراهم می‌کند.

در نور خورشید به طور قابل توجهی سریع‌تر محو می‌شود (به سرعت خاکستری می‌شود)، دوام کمتری دارد، احساس خشن‌تری دارد. اگر کیفیت پایین باشد، می‌تواند مواد شیمیایی را نشت دهد.

برخی از تأمین‌کنندگان SBR را زیر یک لایه نازک EPDM/PU ترکیب می‌کنند تا هزینه‌ها را کاهش دهند. این "سیستم کلاه" اغلب شکست می‌خورد زیرا پایه ضعیف SBR خراب می‌شود. درخواست افشای کامل ترکیب و ضخامت لایه را داشته باشید.

برای استفاده عمومی در مدارس (PE، استراحت، تمرین): ≥ 13mm. برای پیست‌های مسابقه/استفاده بالا: ≥ 15mm.

یک لایه جداگانه از فوم لاستیکی نرم‌تر (معمولاً ۶-۱۰ میلی‌متر ضخامت) که زیر سطح دویدن نصب شده است. این برای مدارس اختیاری نیست:

این به طور چشمگیری تأثیر بر زانوها/مچ پاها را کاهش می‌دهد، که به ویژه برای کودکان در حال رشد حیاتی است.

به دنبال فوم EVA با سلول‌های بسته یا پدهای فوم PU تخصصی باشید. از فوم‌های ارزان با سلول‌های باز که به طور دائمی فشرده می‌شوند، اجتناب کنید.

احساس فرود "نرم‌تر"، فشار به مراتب کمتری بر روی بدن.

بهترین مواد با نصب ضعیف شکست می‌خورند. مراقب باشید:

 نصب در باران، رطوبت بالا یا دماهای زیر 50°F (10°C) یا بالای 90°F (32°C) انجام نمی‌شود. چسب PU و ریختن‌ها به شدت به شرایط جوی حساس هستند.

پایه باید به طور بی‌نقصی تمیز، خشک و آماده باشد. هر گونه گرد و غبار، روغن یا رطوبت پیوند را خراب می‌کند.

به هیچ وجه ترافیک پیاده‌روی برای زمان مشخص شده توسط سازنده (معمولاً ۷-۱۴ روز) وجود ندارد. استفاده زودهنگام فرآیند درمان را خراب می‌کند.

درزها باید به طور کامل با حلال و حرارت جوش داده شوند، نه فقط چسبانده شوند. درزهای ضعیف بلند می‌شوند و پاره می‌شوند.

نسبت مایع PU و گرانول باید دقیق و به طور کامل در محل مخلوط شود. مخلوط کردن نامنظم منجر به نقاط نرم یا خرد شدن می‌شود.

 درخواست گزارش‌های آزمایش (از آزمایشگاه‌های معتبر مانند SGS، TÜV) برای:

باید ۳۵-۵۰٪ باشد (استاندارد فدراسیون جهانی دو و میدانی). از مفاصل محافظت می‌کند.

باید 0.6-1.8 میلی‌متر باشد. خیلی نرم = از دست دادن انرژی؛ خیلی سخت = خطر آسیب.

مقادیر تست پاندول مرطوب و خشک. از لیز خوردن جلوگیری می‌کند.

 بررسی فلزات سنگین (سرب، کادمیوم)، PAHs، حلال‌ها (استانداردهای EN 14877، ASTM F2157). بچه‌ها اینجا بازی می‌کنند!

باید الزامات کد ساختمانی محلی را برآورده کند (معمولاً کلاس B یا بهتر).

 جارو کردن/دمیدن برگ‌ها و زباله‌ها به طور منظم. به سرعت آدامس و لکه‌ها را پاک کنید (فقط از پاک‌کننده‌های تأیید شده استفاده کنید - هیچ حلال خشن!).

شستشوی حرفه‌ای با فشار کم و بازرسی برای پارگی‌های کوچک یا درزهای بلند شده. مشکلات جزئی را بلافاصله قبل از بزرگ شدن برطرف کنید.

قانون سخت "بدون میخ فلزی" را اجرا کنید. فقط کفش‌های دوپایه هرم شکل را مجاز بدانید.

هرگز اجازه ندهید که خودروها، کالسکه‌ها یا ماشین‌آلات سنگین بر روی ریل باشند.

به طور قابل توجهی کاهش قیمت رقبا تقریباً همیشه به معنای SBR ارزان (اغلب سمی)، لایه‌های از دست رفته (مانند پدهای شوک) یا نیروی کار غیرمجاز است.

درخواست برگه‌های داده‌های مواد دقیق، نمودارهای لایه و طرح‌های نصب.

به بازدید از مدارسی که حداقل 3 سال پیش پیست نصب کرده‌اند، اصرار کنید. ببینید چگونه در برابر شرایط جوی مقاومت کرده است. با کارکنان نگهداری صحبت کنید.

شرکت‌های معتبر ضمانت‌نامه‌های 5-8 ساله برای مواد و کارکرد ارائه می‌دهند. متن ریز را بخوانید.

یک تأمین‌کننده خوب درباره بودجه، استفاده و نیازهای شما قبل از توصیه Prefab در مقابل PIP سؤال می‌کند.

انتخاب یک پیست مدرسه فقط به دنبال پیدا کردن ارزان‌ترین قیمت نیست. این موضوع به سرمایه‌گذاری در ایمنی دانش‌آموزان، عملکرد ورزشکاران و سطحی که با مراقبت مناسب دهه‌ها یا بیشتر دوام می‌آورد، مربوط می‌شود. مواد با کیفیت (به‌ویژه دانه‌های EPDM و پدهای شوک مناسب) را در اولویت قرار دهید، عملکرد ایمنی تأیید شده و نصابی با سابقه اثبات شده (با بازی کلمات!). یک پیست به‌خوبی انتخاب شده به یک مرکز پرجنب‌وجوش و ایمن برای جامعه مدرسه شما در سال‌های آینده تبدیل می‌شود.